Podążanie za „głosem serca” ma wymiar drogi. Przemierzamy ją krok po kroku, zmierzając do Wieczności. Noetyczny wzrost odbywa się przez wiele lat, praktycznie przez całe życie. Umownie można w nim wyróżnić zasadnicze etapy, które polegają na: samopoznaniu, uzdrawianiu, odkrywaniu własnego powołania oraz prowadzeniu innych. Droga noetycznego wzrostu obejmuje 3 sfery życia: cielesną, psychiczną i duchową. Podstawą rozumienia człowieka jest antropologia klasyczna, która wyróżnia w nim 3 wymiary: wegetatywny, zmysłowy i umysłowy (rozumowy i intelektualny). W rozwoju noetycznym pomocne są: filozofia noetyczna, psychologia noetyczna i pedagogika noetyczna.
Noetyczna droga wzrostu opiera się na tej prawdzie, że wszyscy mamy zranioną naturę. Ukrywamy się przed sobą, by nie zobaczyć siebie takimi, jakimi naprawdę jesteśmy. Nie chcemy też, by inni nas prawdziwie zobaczyli. Niezagojone rany i brak konfrontacji z przeszłością stają się źródłem lęku i wstydu. Nierzadko też zamykają nas na teraźniejszość, na głębokie bycie "tu i teraz". Tymczasem życie wewnętrzne , ów noetyczny rozwój, polegający na podążaniu za światłem naszego serca i niezmiennymi pragnieniami, jest możliwy wtedy, gdy zagłębimy się w nienazwane obszary naszej duszy i zaakceptujemy nasze ograniczenia.